The Songcatcher op Facebook
01.09.2024

Michael Johnson – I Can’t Get To You From Here

De Amerikaanse singer/songwriter Michael Johnson (1944-2017) heb ik pas dit jaar ontdekt. Ik leerde hem kennen van zijn bijdrage in 1967 aan het trio Denver, Boise & Johnson (John Denver, David Boise & Michael Johnson), die eerder bekend stonden als The Mitchell Trio.

Toen die samenwerking stopte verraste hij iedereen door een rol aan te nemen in een musical over Jacques Brel (1929-1978). Daarna begon hij te werken als solo-artiest en op zijn debuutalbum There Is A Breeze uit 1973 stond een schitterende cover van Brel’s prachtige lied Les Vieux uit 1963, vertaalt als Old Folks. Helaas kan ik je daarvan alleen hier de plaatversie laten horen.

Maar daarvoor in de plaats vond ik een ander prachtig lied van Johnson, maar dan wel in een live-versie. Dat is het melancholische nummer I Can’t Get To You From Here, dat komt van zijn album Home Free uit 1981 en let daarbij vooral ook op zijn fantastische gitaarspel. Dat ontwikkelde hij in 1966 in Barcelona bij het Conservatori Superior de Musica del Liceu, waar hij lees krijg van grootheden als Graciano Tarrago (1892-1973) & zijn dochter Renata Tarrago (1927-2005).

I Can’t Get To You From Here
I’m glad you called me.
I still feel your voice
touch something inside me.
But I have no choice,
but to tell you
I’m no longer one of the boys.
And I can’t get to you from here.

Now I don’t think you’d know me,
to see me up close.
I’ve built me a family
and I don’t like to boast.
But I’m all settled into
what I need the most.
And I can’t get to you from here.

I can’t turn back the years,
and get crazy again
with nothing to fear.
Easy as that might appear,
I can’t turn my back
on the love living here.

I only bet
when I’ve got all the cards.
I don’t take on all comers,
when they come on too hard.
I’m a daddy and a voter,
and I go to bed tired.
And I can’t get to you from here.

I can’t turn back the years,
and get crazy again
with nothing to fear.
Easy as that might appear,
I can’t turn my back
on the love living here.

Well I’m glad you called,
but it’s sad in a way.
To still feel the flame when
there’s nothing to say.
The world we once lived in
is now so far away.
That I can’t get to you from here.
No, I can’t get to you from here.

Tags:
18.08.2024

Calexico & Takim – Stray

Ik luister graag naar de meeslepende muziek van de Amerikaanse groep Calexico, zoals hier in het nummer Stray.

Ze spelen het hier tijdens een sessie in 2014, waarbij ze ondersteund worden door de Griekse folkband Takim. De samenwerking ontstond toen Calexico die band ontdekte toen ze op tour waren in Griekenland.

Het nummer komt van hun tweede album The Black Light uit 1998.

Stray
It rained the whole day
he spent at his lover’s grave.
Said his goodbyes
to her family and friends.
Packed his things in a rusted car
and rode off in the rain.
He came upon a church in ruin
with an old man dwelling within.

He said, “Watch where you
straying my friend.”

Old man spoke of meanings
lost and without name.
Never shifting from their worn
and weathered place.
What was found in the endless search
for truth behind the tale.
Beneath the ash and ember
lies only one story to tell.

I said, “Watch where you
stray my friend.”

Oh there’s a flower
that grows in a cave.
So lovely to see
but need not be saved.
If ever the blossom
shouldl wither and die.
Leave in the darkness
for the daylight.

I said, “Watch where
you stray my friend.”

Tags:   -  
04.08.2024

Dick Annegarn – Bébé éléphant

In mijn studententijd liet een vriendin (Alix Royer) me muziek horen van de in Den Haag geboren singer/songwriter Dick Annegarn, waarvan ik nog nooit had gehoord. Hij is als chansonnier vooral bekend geworden in Frankrijk & België, met name in de jaren 70, maar maakt nog steeds muziek.

Het favoriete nummer van mijn vriendin (en toen ook van mij) was Mireille, over de gedoemde relatie tussen een vlieg & een gevangene. Helaas kan ik daar geen live-versie van vinden, maar als je toch nieuwsgierig bent kun je hier de plaatversie horen. Het komt van het gelijknamige album uit 1975.

Daarvoor in de plaats deel ik met je zijn lied Bébé éléphant dat komt van zijn album Sacre Geranium uit 1974. Hij speelt het hier een jaar eerder tijdens een optreden in Duinkerken.

Bébé éléphant
J’ai perdu ma tribu,
tous mes fréres et mes soeurs.
Que sont-ils devenus?
Et surtout pourquoi ne
me cherchent-ils pas?
Je trouve ça ingrat pas sympa.

Je suis un bébé éléphant égaré.
Pourriez vous
s’il vous plaît
me rechercher.

J’ai bien peur
qu’ils se soient suivis.
Dans le précipice
au fond des pro fondis.
Et moi qu’est c’que
je deviens dans tout ça.
Je me sens tout er ra ta a.

Je suis un bébé éléphant égaré.
Pourriez vous
s’il vous plaît
me rechercher.

Je ne me sens pas chez moi,
dans cette jungle inconnue.
A ma vue tous se sont encourus.
Personne ne sait d’où je suis.
Je suis un mal blanchi, impoli.
Quelle tribu voudrait m’adopter.
Je suis un égaré sans carte d’identité.
Je me plierai à vos coutumes.
Si vous acceptez mon volume.

Je suis un bébé éléphant égaré.
Pourriez vous
s’il vous plaît
me rechercher.

Tags:
21.07.2024

Maxwell – Ascension

Eind jaren 90 zag ik een geweldig sfeervol concert van de Amerikaanse neo-soul/funk singer/songwriter Maxwell (Gerald Maxwell Rivera) in Paradiso. Zijn debuutalbum Maxwell’s Urban Hang Suite uit 1996 was toen net uit en de zaal zat vol liefhebbers, die tot Maxwell’s verbazing alle nummers enthousiast meezongen.

Maxwell groeide op in Brooklyn in New York, als zoon een Haïtiaanse moeder en een Portoricaanse vader. Die overleed als gevolg van een vliegtuigongeluk toen zijn zoon 3 jaar oud was. De Baptistenkerk was na dat verlies erg belangrijk in het gezin. Hij zong daar regelmatig en op zijn 17e begon hij met componeren. In die jaren werd hij gepest op school, omdat hij zo verlegen was.

Voor zijn album Maxwell’s Urban Hang Suite kreeg hij hulp van veteranen als soul singer/songwriter Leon Ware (1940-2017) en gitarist Wah Wah Watson (1950-2018).

Hier zingt hij zijn nummer Ascension van die plaat tijdens een spetterend optreden in Frankrijk.

Ascension
It happened the moment,
when you were revealed.
‘Cause you were a dream
that you should not have been,
a fantasy real.

You gave me this beating baby.
This rhythm inside.
But you made me feel good,
make me come alive.

So shouldn’t I realize.
You’re the highest of the high.
If you don’t know, then I’ll say it,
so don’t ever wonder.

Shouldn’t I realize.
You’re the highest of the high.
If you don’t know, then I’ll say it,
so don’t ever wonder.

So tell me how long.
How long it’s gonna take
until you speak, babe?
‘Cause I can’t live my life,
without you here by my side.

You gave me this feelin’.
Feelin’ in my life.

So shouldn’t I realize.
You’re the highest of the high.
If you don’t know, then I’ll say it,
so don’t ever wonder.

Tags:
07.07.2024

Labi Siffre – Till Forever

Eén van mijn favoriete singer/songwriters uit de jaren 70 was Labi Siffre (Claudius Afolabi Siffre). Ik heb hem ontdekt dankzij mijn oudere broer Roeland, die zijn 3e album Crying Laughing Loving Lying uit 1972 in zijn platencollectie had. Daar staan geweldige nummers op zoals mijn favoriet Fool Me A Goodnight en de hit It Must Be Love.

Siffre had een Nigeriaanse vader en een Engels/Barbadiaanse moeder. Hij leefde 48 jaar samen met zijn partner Peter Lloyd. En vanaf het midden van de jaren 90 kwam daar Rudolf van Baardwijk bij in een ménage à trois.

Helaas zijn er nauwelijks live-opnames van Siffre te vinden en daarom ben ik erg blij met deze opname van zijn lied Till Forever uit 1973. Het is kort maar geeft een goede indruk van zijn stijl.

Till Forever
I look up from my book
and see you sleeping.
Sleeping on the sofa,
wearing my pullover.

Walking down the streets
on little feet.
I could almost eat you,
lucky me to meet you.

Wouldn’t it be sad,
if I hadn’t met you at all?
I am more than glad,
that you found me.
Put your arms around me.

Now after all this time,
I still adore you.
Need you more than ever,
love you till forever.

Tags:
Older Entries →

  • Zoeken

© The Songcatcher 2009 | Created by: Get a Custom Design.
Powered by: Wordpress