5 uur is een prachtig lied van Ramses Shaffy (1933-2009) dat hij hier speelt tijdens een tv-optreden in de 5 uur show in 1991. Het raakt me zeer om hem zo vol emotie te horen zingen. Heerlijk ook om hem zo zoekend en improviserend piano te horen spelen.
De eerste keer dat ik dat hoorde was in mijn ouderlijk huis op “mijn” piano, toen mijn broer (die toen manager van hem was) Ramses had meegenomen, en hij onmiddellijk achter de piano plaatsnam en begon te spelen. Ik zat er ademloos naar te luisteren en herinner me het nog als de dag van gisteren.
Ik draag dit bericht op aan Helene Herschel die van 1974 tot 1979 manager van Ramses was. Eerst samen met mijn broer David Schild en daarna alleen. Dat hield onder andere in dat ze op dagen dat Ramses moest optreden hem moest gaan zoeken in kroegen & krochten in Amsterdam, en als ze hem gevonden had hem onder de douche te zetten. Daarna volgde de lastigste taak, namelijk zorgen dat hij niet weer aan de drank ging voor het optreden. Dat ging regelmatig mis en zo kon het gebeuren dat Ramses tijdens een optreden in Sneek in de orkestbak viel. Maar gelukkig kwam hij er ook weer op eigen kracht uit, en vervolgde hij zijn optreden.
Helene zegt over haar tijd met Ramses: “Je kon heel erg met Ramses lachen. Het was een leuke tijd. Ik was verliefd op de mens Shaffy. Geen verliefdheid in de zin “ik kan niet zonder hem”, maar het was gewoon fijn om bij hem te zijn. We waren echt goede vriendjes die alles tegen elkaar konden zeggen. Ramses heeft grote invloed gehad op het leven dat ik nu leid. De vrijheid die ik nu voel om dingen te kunnen doen die ik graag wil, zonder belemmeringen, komt door hem.”
5 uur Het is 5 uur, 5 uur. Het feest is geweest. De zon stijgt in de stad. Ik sta voor het raam en drink nog wat. Mijn hart is vol. Mijn hoofd zat.
Mijn vrienden, ach mijn vrienden. Het gaat als het gaat, en we moeten toch maar door. Dag lieve mensen waar ik bij hoor. Ik laat jullie uit, ga voor.
Misschien was ik vanavond wat stil. Er is iets, wat ik nu wel vertellen wil. Mijn liefde, mijn lief komt niet meer terug. Dat is alles, en ga nu maar vlug.
Want het is 5 uur. Al 5 uur. Het feest is geweest. Het krijg wat voor elkaar. Het is rot nu, zonder haar. Maar ga nu weg en laat me maar.
Ik zit enorm te genieten van deze heerlijk versie van Still Crazy After All These Years van Paul Simon. Met vocaal vuurwerk van het vrouwelijke Zweedse duo Good Harvestsamen met het mannelijke vocale trio Solala ook uit Zweden. Wat zou ik graag met ze mee zingen!
Still Crazy After All These Years werd in 1975 uitgebracht door Paul Simon, als titelnummer van zijn 5e studio-album. Over wie de oude liefde was die hij op straat tegenkwam wordt gespeculeerd. Het zou zijn eerste vrouw Peggy Harper kunnen zijn of Kathy Chitty, zijn nogal verlegen Engelse vriendin uit de jaren 60. Zelfs Art Garfunkel wordt genoemd.
Het duo Good Harvest bestaat uit singer/songwriters Hanna Enlöf & Ylva Eriksson, die zichzelf muzikale tweelingen noemen. Ze ontmoeten elkaar op hun 15e, toen ze allebei deel uitmaakten van dezelfde folk-pop band. Ze deelden een liefde voor de muziek van Simon & Garfunkel, Nick Drake, Joni Mitchell & Gillian Welch. Toen de band uit elkaar viel, vormden ze een duo in 2012. Het vocale trio Solala uit Göteborg, bestaat uit Olle Bergel, Anders Gabrielson & Jens Lindvall.
Still Crazy After All These Years I met my old lover on the street last night. He seemed so glad to see me, I just smiled. And we talked about some old times, and we drank ourselves some beers. Still crazy after all these years. Oh still crazy after all these years.
I’m not the kind of man who tends to socialize. I seem to lean on old familiar ways. And I ain’t no fool for love songs, that whisper in my ears. Still crazy after all these years. Oh still crazy after all these years.
Four in the morning, crapped out, yawning. Longing my life away. I’ll never worry, why should I? It’s all gonna fade.
I never thought we would meet again. But last night there she was. And we talked, and we talked. And it all came back to me, how we used to be.
I’m not the kind of man who tends to socialize. I couldn’t help but smile. Though I ain’t no fool for love songs. We’re still crazy, we’re still crazy you and I.
Now I sit by my window, and I watch the cars. I fear I’ll do some damage one fine day. But I would not be convicted by a jury of my peers. Still crazy after all these years. Oh still crazy, still crazy, still crazy after all these years.
In mijn vorige bericht kwam Patrick Watson voorbij die zich had laten inspireren door de Venezolaanse zanger Simon Diaz (1928-2014). Toen ik even verder zocht over Diaz vond ik zijn prachtige lied Tonada de lluna llena, dat gaat over de schoonheid van de volle maan. Het is duidelijk dat met name dat lied de inspiratie vormde voor Watson, want zijn slot couplet is in het Spaans en dan zingt hij de woorden: “Canta canta mi luna mi luna llena. Esta melodía que es el abismo dentro de mí. Mi luna mi luna llena.”(Zing mijn maan, mijn volle maan. Deze melodie is de afgrond in mij. Mijn maan mijn volle maan.)
In Tonada de lluna llena wordt er gesproken over een zwarte reiger die vecht tegen de rivier, net zoals de verliefde in gevecht is met zichzelf omdat hij meegesleurd wordt door zijn gevoelens. De zwarte reiger is een vogel van de vlaktes van Venezuela, die jaagt in de rivieren, vaak als het water hoog staat en dan wordt hij soms meegesleurd door de heftige stroming. De maan kijkt toe hoe de verliefde zich probeert te wapenen tegen de havik die geen kippen meer overlaat. Mooie beelden.
Simon Diaz werd vooral bekend door zijn Tonadas, zoals ook deze Tonada del Cabastrero, die hij hier zelf live ten gehore brengt. Een Tonada is een melklied, dat bedoeld is om de koeien rustig te krijgen. Diaz was zelf van boerenafkomst. Zijn vader stierf toen hij 12 was en toen moest hij van school, want als hoofd van het gezin moest hij zorgen voor moeder en zeven broers & zussen. Uiteindelijk werd hij heel succesvol als zanger, muzikant (op de cuatro, een vier snarig instrument), componist, songwriter, acteur, komiek en radio & tv presentator.
Hier zingt Simon Diaz zijn lied Tonada de lluna llena zelf. Maar ik heb gekozen voor de schitterend live versie door de Venezolaanse zangers Lorena Suarez & Carlos Parra.
Tonada de lluna llena Yo vidé una garza mora dándole combate a un rio. Así es como se enamora tu corazón con el mío.
Yo vidé una garza mora dándole combate a un rio. Así es como se enamora. Así es como se enamora tu corazón con el mío. Corazón con el mío. Luna.
Luna llena menguante. Luna, luna llena. Menguante.
Anda muchacho a la casa, y me traes la carabina. Pa’ matar este gavilán, que no me deja gallina.
La luna me está mirando yo no sé lo que me ve. Yo tengo la ropa limpia ayer tarde la lavé.
La luna me está mirando yo no sé lo que me ve. Yo tengo la ropa limpia. Yo tengo la ropa limpia ayer tarde la lavé. Ayer tarde la lavé. Luna.
Luna llena menguante. Luna, luna llena. Menguante.
Melody Noir is een bijzonder & meeslepend lied van de Canadese singer/songwriter Patrick Watson. Hij vertelt er zelf het volgende over: “This new song was inspired by a wonderful Venezuelan singer named Simon Diaz (1928-2014). I was so inspired by the music that I had to write a tune. It’s a love song dedicated to the hole inside of you.” Het nummer komt van Watson’s laatste album Wave uit 2019.
Melody Noir Tell me where the wind is blowing ‘cause that’s where the music’s going. You are my big dark blue, and I wanna swim all around you. You are the sweetest melody I never sung.
I feel like I know you, but you’re just a ghost to me. And when I sit beside your shadow somehow it comforts me. You are the sweetest melody I never sung.
You are my island of love, my remedy to rescue me. You are a breeze of a song that carries me. You are the sweetest melody I never sung.
I’ve got a hole the size of your touch, that fits in your arms as much. And when I try to fill it up, this hole gets bigger every time. You are the sweetest melody I never sung.
You are the sweetest melody I never sung. You are my island of love, my remedy to rescue me. You are the breeze of a song that carries me. You are the sweetest melody I never sung.
Canta canta mi luna mi luna llena. Esta melodía que es el abismo dentro de mí. El abismo dentro de mí. Mi luna mi luna llena. Mi luna mi luna llena. Mi luna mi luna llena.
Ondanks alle corona perikelen was er dit jaar gelukkig ook nog gewoon muziek om naar te luisteren. Ook al kostte het wat meer moeite om me erop te concentreren. Soms had ik meer behoefte aan het oude vertrouwde, want dat bood troost. Toch is het me weer gelukt om op zoek te gaan naar de pareltjes tussen het nieuwe aanbod en deed ik ook weer vondsten tussen voor mij nog onbekende oudere nummers.
Het allerbeste heb ik hier voor je geselecteerd. En het zijn er wat meer geworden dan normaal, want het was lastig om te kiezen tussen al die mooie appels & schitterende peren, die zoals je weet je niet echt met elkaar kunt vergelijken. Veel ervan is al voorbij gekomen op mijn Facebookpagina, op deze blog en in mijn radioprogramma, dat ik helaas dit jaar maar drie maal heb kunnen samenstellen en opnemen.
Van alle nummers die ik in 2020 voor het eerst hoorde zijn dit mijn favorieten. Ik heb ze weer ingedeeld naar land. Klik met je muis op de liederen die in het oranje te zien zijn, dan kun je ze bekijken & beluisteren.
België Milow – Sleeping Bag (2019) Milow – Is dit nu later(2020 – cover Stef Bos): Singer/songwriter die veel indruk op me maakte tijdens het muzikale tv-programma de Beste Zangers, waar hij liet horen wat hij allemaal in huis heeft. Hij heeft een sterke band met Stef Bos, die op zijn verzoek op de begrafenis van zijn vader zong.
Brazilië Roberta Sá & António Zambujo – Eu Já Não Sei (2009): Heerlijk sfeervol duet met het warme stemgeluid van Zambujo, waar ik groot fan van ben.
Cuba/Canada Alex Cuba – Fuego (2004) Alex Cuba – y Que Bongo (2007) Alex Cuba – Piedad de mi (2017) Alex Cuba – Cantando de alegria (2019): Wat mij betreft de ontdekking van mijn muziekjaar. Heerlijke opgewekte latin & af en toe wat salsa.
Engeland Blanco White – All That Matters (2020): Singer/songwriter met Andalusische & Latijns Amerikaanse invloeden in zijn gitaarspel. Meeslepend. Hannah Sanders & Ben Savage – Boots Of Spanish Leather(2016): Prachtige cover van Bob Dylan door dit folk koppel. Martha Bean – Circles(2019): Haar muziek wordt vergeleken met die van Nick Drake, Jeff Buckley & Lisa Hannigan. Nerina Pallot – Circus (2019): Mooi nummer van de soundtrack van een tv-serie. The Slow Show – Dresden(2015) The Slow Show – Breaks Today (2016) The Slow Show – Brick(2016) The Slow Show – Bloodline (2015): Vorig jaar ontdekte ik deze groep uit Manchester, die nummers maakt die langzaam op je inwerken. Met de donkere stem van lead-zanger Rob Goodwin en vaak blazers en een koor. Bloodline schreef hij naar aanleiding van het onderzoek dat een familielid deed naar hun familiegeschiedenis. Iets waar ik “toevallig” ook zelf mee bezig ben. Ze spelen het hier samen met het koor Cantus Domus uit Berlijn en het Stargaze Orchestra tijdens een concert in Haldern.
Mexico Natalia Lafourcade – Un Derecho de Nacimiento(2020): Heerlijk uptempo nummer van zangeres die razend populair is in Latijns Amerika.
Nederland Brigitte Kaandorp – Het is gebeurd (2020): Indrukwekkend lied over zelfdoding van Theo Nijland, uitstekend ingetogen gezongen door Kaandorp. Clean Pete & Ruben Hein – Thuis met Kerst (2019) Clean Pete – Droom je ook van mij (cover Dream A Little Dream Of Me)(2020) Clean Pete – Ik wil(cover I Will) (2020) Clean Pete – Wil je dansen met mij(cover Do You Wanna Dance)(2020): Tweeling Loes & Renée Wijnhoven breken door met een prachtig kerstlied en het album “Er is mij verteld” met Nederlandstalig covers van bekende Engelstalige nummers. Fay Claassen – Zonder jou (2017): Jazz zangeres verrast met lied van Annie MG Schmidt & Cor Lemaire. Henny Vrienten – De een is de ander niet (2019) Henny Vrienten – Paradijs verloren (2019) Henny Vrienten – Karnemelk met bitterkoekjes (2019): Vrienten is ouderwets op dreef op zijn album “Tussen de regels”, met nieuwe nummers waarin hij terugblikt op zijn verleden. Dat schijnt bij de leeftijd te horen, want ook ik ben er mee bezig.
Racoon – Het is al laat toch (2020): Gelukkig gaat Bart van der Weide eindelijk Nederlandstalig zingen. Je merkt dat het dichterbij komt voor hem. Stef Bos – Les geleerd (2020): De grote verrassing van de Beste Zangers was mijn oude kameraad Stef, waar de andere deelnemers eensgezind tegen op keken en terecht. Hoe hij nummers van hen een eigen draai gaf was indrukwekkend. En hier heeft het nummer van Wulf ook nog een Michael Franks-achtig arrangement om te smullen.
Nieuw Zeeland Nadia Reid – Heart To Ride (2020): Ik hoor invloeden van Suzanne Vega en als de strijkers erbij komen ben ik verkocht.
Noorwegen Eva Bjerga Haugen & Ketil Bjørnstad – Har eller hap (2019) Eva Bjerga Haugen & Ketil Bjørnstad – Hun skriver i lyset(2019): Een zangeres & pianist die gedichten van schrijfster Kjersti Annesdatter Skomsvold op muziek zetten en in serene subtiliteit aan je laten horen.
Portugal Marco Rodrigues – Copo meio cheio (2017) Pedro Moutinho – Força do Mar (2018): Meestal val ik voor Portugese zangeressen, maar deze keer zijn het twee mannen geworden. Op de fado’s ben ik uitgekeken, dus werden het deze vrijere liederen.
Schotland C Duncan – Care (2019): Zijn ouders zijn klassieke muzikanten en dat hoor je terug in dit koorlied. Zijn composities worden gebruikt in veel tv-series en deze is vooral sfeervol. Karine Polwart – Heartwood (2019): Mooi folklied van het verzamelalbum “The Lost Words: Spell Songs”, dat verbonden is met het boek van Robert Mcfarlane. Protest tegen de aantasting van de natuurlijke wereld om ons heen en een viering van het landschap, de dieren en de planten. Snowgoose – Harmony Springs (2012) Snowgoose – Hazy Lane (2012): Groep uit Glasgow die teruggrijpt op de folk uit de jaren 60 & 70.
USA Cécile McLorin Salvant – Left Alone(2020): Nummer van Billy Holiday heerlijk gezongen door deze jazz-zangeres, op een album van saxofonist Jimmy Heath (1926-2020) die op 92-jarige leeftijd zijn laatste tonen blies. David Ramirez – I Wanna Live In Your Bedroom (2020) David Ramirez – Lover Will You Lead Me (2020): Al in 2016 kwam hij voorbij in mijn jaarlijst en nu is hij gelukkig weer terug. Hij sleept me mee met zijn stem en zijn intense, persoonlijke nummers over kortstondige en vooral heftige liefde. Don Bryant –Your Love Is Too Late(2020): 78-jarige Soulzanger leeft weer op. George Krikes – I’m On Fire (2019): Veel gecoverd nummer van Bruce Springsteen, dat hier klinkt als Jimmy Croce. Inara George – House On Valentine (2018) Inara George – Stars(2018) Inara George – Somewhere New(2018) Inara George – Take Me To Paris (2018) Inara George – Young Adult (2018): Dochter van muzikale beroemdheid (Lowell George van Little Feat) ontworstelt zich met haar album “Dearest Everybody”, met eigengereide muziek die me erg aanspreekt. The Mammals – Stayin’ Up Late (2018): Zangeres Ruth Ungar brengt me terug naar de jaren 70. Mary Chapin Carpenter – Everybody’s Got Something (2020): Hart onder de riem voor iedereen die het zwaar heeft. En ze weet waar ze over spreekt, want ze had zelf last van depressies vanaf haar jeugd. Heel ontroerend. Melody Gardot & Antonio Zambujo – C’est Magnifique (2020) Melody Gardot – From Paris With Love (2020) Melody Gardot & Sting – Little Something (2020) Melody Gardot – Sunset In The Blue (2020): Gardot is terug met een prachtig album vol sfeervol gearrangeerde nummers (door Vince Mendoza) en begeleiding van The Royal Philharmonic Orchestra. En daarnaast ook nog een quarantaine virtueel orkest op From Paris With Love. Alleen het nummer met Sting wijkt af met uptempo Latin pop invloeden. MIPSO – Hey Coyote! (2020): Paul Simon-achtig nummer van dit moderne bluegrass kwartet uit North Carolina Molly Tuttle – How Can I Tell You (2020): Mooie Cat Stevens cover. Ray Lamontagne – Summer Clouds (2020): De zanger van mijn favoriete nummer van 2008 (Sarah) met weer zo’n prachtig melancholische lied. Sarah Jarosz – Pay It No Mind (2020): Ze viel me al op in de geweldige muzikale shows van Live From Here en zelfs mijn vriend Coen is onder de indruk, dus dat zegt wat.
The Slow Show – Bloodline I’m looking down another bloodline. Just to see your name. I’m looking down another bloodline. Hoping that you’ll do the same.
No one’s there to see it. No one at all. I’m looking down another bloodline. Hoping that you call.
Standing here this evening. Every page has a name. And yours is a page that I know so well. There’s a crease by the T inside. Don’t you know me? Don’t you know me?
Can you hear me now? Cos’ I’m calling. Again, again, again, again, again. Can you hear me now? Cos’ I’m calling. Again, again, again, again, again.
This is the last time, the last time I’ll call.
I won’t let you get me down no more. I’m tired of hoping that you call. I won’t let you get me down no more. I’m tired of bracing every fall.
This is the last time, the last time I call.
Henny Vrienten – Karnemelk met bitterkoekjes Langzaam rij ik door een oude straat, waar het huis van mijn ouders
in zijn rijtje staat. Het is er nog. Het is er nog. En ik kijk naar het raam waar ik achter sliep, en dan hoor ik weer
hoe mijn lieve moeder riep: “Eten, komen jullie eten?” En ik kijk en zie mezelf. Ben ik daar nou tien of elf?
Als je weet waar je vandaan komt, kun je overal naartoe. Kun je zijn wie je wilt zijn. En is je wereld te klein. Als je weet waar je naar toe wilt, kies je steeds de goede weg. En blijft er nooit een deur op slot. Er is niemand die jou stopt.
Ik zit op het bed van die kleine kamer, waar de eerste single van de Beatles draaide. “Love, love me do. PS, I love you” En dan proef ik weer karnemelk met bitterkoekjes. Ik blader door mijn oude boekjes. “Pim Pandoer”, “De Club Van Vijf” en “Arendsoog”. En daar hangt nog mijn gitaar, waar ik op oefende, week na maand na jaar.
Als je weet waar je vandaan komt, kun je overal naar toe. Kun je zijn wie je wilt zijn. En is je wereld te klein. Als je weet waar je naartoe wilt, kies je steeds de goede weg. En blijft er nooit een deur op slot. Is er niemand die jou stopt.
Als je weet waar je vandaan komt, kun je overal naar toe. Dan kun je zijn wie je wilt zijn. En is je wereld te klein. Als je weet waar je naartoe wilt, dan kies je steeds de goede weg. En blijft er nooit een deur op slot. Nee, is er niemand die jou stopt.
5 uur is een prachtig lied van Ramses Shaffy (1933-2009) dat hij hier speelt tijdens een tv-optreden in de 5 uur show in 1991. Het raakt me zeer om hem zo vol emotie te horen zingen. Heerlijk ook om hem zo zoekend en improviserend piano te horen spelen.
Dat ging regelmatig mis en zo kon het gebeuren dat Ramses tijdens een optreden in Sneek in de orkestbak viel. Maar gelukkig kwam hij er ook weer op eigen kracht uit, en vervolgde hij zijn optreden.
5 uur
waar ik bij hoor.
Het feest is geweest.
